สังคมไทยเราสอนหลายอย่างเกี่ยวกับการปฏิบัติตนต่อผู้ใหญ่ รู้จักเคารพผู้หลักผู้ใหญ่ และ ไม่เถียงผู้ใหญ่ เวลาผู้ใหญ่คุยกันอย่าสอด และอีกมากมาย
ผมเคยหงุดหงิดเรื่องแบบนี้ตอนเป็นเด็กๆ เพราะรู้สึกว่าผู้ใหญ่ไม่เข้าใจเรา ไม่ฟังเราบ้างเลย และ เวลาผู้ใหญ่เค้าว่า เค้าตักเตือน หรือทำโทษ ไม่ใช่เพราะเค้าห่วงหรือรัก อย่างที่ผู้ใหญ่เค้าสอน เพราะหลายๆครั้งมันเหมือนเค้าหงุดหงิด แล้วมาลงที่เรา
ผู้ใหญ่ชอบสอนให้เรารู้จักขอโทษ ...... แต่ไม่เคยเห็นผู้ใหญ่ทำเป็นตัวอย่าง
-----
----
---
--
-
-
-
จนวันนี้ผมเป็นพ่อของลูกชายตัวเล็กๆ 2 คน ผมก็เข้าใจหลายสิ่งหลายอย่างมากขึ้น
1. เวลาผมว่าเค้า ตีเค้า ผมเป็นห่วงและรักเค้าจริงๆ
2. บางครั้งที่ผมหงุดหงิดและดุ หรือตีเค้า ผมก็ยังรักเค้าอยู่ แต่ก็รู้สึกว่าเราใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล ผมจะขอโทษลูกๆเวลาผมตีเค้าโดยที่ไม่เรียกมาคุยก่อน
3. ผู้ใหญ่ไม่ได้ถูกเสมอ แต่ผู้ใหญ่ที่ไม่ยอมขอโทษเด็กเพราะ ศักดิ์ศรีงี่เง่า เพราะเห็นแก่หน้าตัวเองมากกว่าความก้าวหน้าของเด็ก
4. เรายังคงควรต้องเค้ารพผู้ใหญ่อยู่ แต่ให้หลีกเลี่ยงการอยู่ใกล้กับผู้ใหญ่ที่ไม่น่าเคารพ เพราะ หากเรายังเคารพเค้าอยู่ เราเองเป็นคนที่ไม่จริงใจ
5. การไม่เถียงผู้ใหญ่ ไม่ใช่สิ่งที่ดีหรือไม่ดี เพราะมันอยู่ที่ว่าเรื่องอะไร บางเรื่องเราควรพูด เพราะหากปล่อยไปเราจะติดนิสัย และ หากเป้นเรื่องไม่ถูกต้อง เราเองต้องรับผิดชอบกับการปล่อยปละละเลยความไม่ถูกต้อง แต่ก็ต้องอยู่ในขอบเขตที่สุภาพและ ให้เกียรติกัน ไม่ใช่ยืนขึ้นด่าเค้าเลยก็ไม่ควร
สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ผมเรียนรู้ในวันที่อายุเท่ากับผู้ใหญ่ แต่ความคิดและจิตวิญญาณยังคงความหนุ่มอยู่เสมอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น